<<>> ความพยายยามอยู่ที่ไหน คนสำเร็จย่อมอยู่ที่นั่น แต่กับวงการมวยโลกของประเทศไทยแล้ว จำต้องมีตัวช่วย จากสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป เส้นทางของกำปั้นไทยดูจะไม่สดใสนัก แม้ในภาพรวมจะยังคงดูปกติ แต่กับกลไกของผู้สร้าง เหมือนวงจรวิถีที่ขัดสน ปัญหาของผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ในสไตล์แบบไทยๆ จึงดูจะอึมครึม
โฟกัสกับวงการมวยโลกของบ้านเรา ยิ่งดูแจ่มชัดกับกล ละ ไก ที่ออกอาการเจมาตลอด ขุนพลนักชกไทยทีดูน่าเกรงขามดั่งเก่าก่อน ถูกกลบเกลื่อนด้วยกาลเวลาที่ผันผ่าน จำนวนของทรัพยากรที่ส่งต่อทดแทน ยังดูไม่สดใส แม้จะมีความตั้งใจสูง แต่กับฝีมือที่ติดลบ มักจะสวนทางกับความเป็นจริง สถานการณ์มักสร้างความเปลี่ยนแปลง มองเขา มองเรา จากเส้นทางที่เริ่มสตาร์ทพร้อมกัน ปิน หลี ยุ่น ไทย ถือได้ว่าเป็นหัวหอกของเอเชีย ที่ตะวันตกจะมองข้ามไม่ได้ คำว่า *ขี้โรคเอเชีย* จะถึงลบและเลือนหาย หากพวกเขาได้รับรู้ ฤทธิทาแห่งเอเชีย อย่างพวกเรา ความสำเร็จผ่องเพื่อน ที่กำหลาบตะวันตก แน่นอน นักชกไทยคือส่วนหนึ่ง ส่วนสำคัญ อย่างน้อยๆ แต่มากค่าที่ทำให้ บนหน้าของสารบบได้ถูกจารึกขึ้นสู่ระดับ เวิลด์ เรคคอร์ด ของวงการมวยโลก ได้อย่างผยอง
กับวันนนี้..วันที่เราต้องกลับมามองตัวเอง 4ปี9เดือน ไข่วคว้าแชมป์โลกคนที่49 ถือได้ว่ายาวนานเกินรอ หลายไฟต์ หลายครั้งที่ชกไทยขึ้นทำศึกในเกมที่มีเข็มขัดโลกเป็นเดิมพัน ต้องถูกสบประมาตกับความผิดหวังไว้ล่วงหน้า ทำไมการคาดเดาก่อนหน้าถึงได้สัมฤทธิ์ผล เพียงนี้.. โอกาศกับเกมบนเวที ทำไมชกไทยเรา จนปัญญาสู้ไม่ได้ โจทย์นี้อยู่ในใจลึกของทีมผู้สร้าง หรือไม่ ทบทวน ปรับเปลี่ยน กำจัดจุดอ่อนของทีม หวังนี้ผ่าน หวังหน้าคือเข็มขัดแชมป์ หากความพยายามถูกตั้งเป็นโจทย์หลัก หลังเกม ผลลัพต้องมีคำตอบที่ถูก แม้จะต้องใช้เวลา แต่มันจะเป็นเวลาที่ไม่นิรันดร์ อย่างแน่นอน..
@ Photo Credit :: siamsport
